Αλμέιντα, Αντόνιο Φιγκέιρα

(Antonio Figueroa Almeida, 1784 – 1847). Πορτογάλος φιλέλληνας αξιωματικός. Υπηρέτησε στις τάξεις του ισπανικού στρατού και πήρε μέρος στις μάχες εναντίον του Ναπολέοντα. Το 1825 ήρθε στην επαναστατημένη Ελλάδα και κατατάχθηκε εθελοντής στο τακτικό σώμα στρατού, με διοικητή τον Φαβιέρο. Μετά την αποχώρηση του κόμη Ρενιό ντε Σεν Ζαν ντ’ Ανζελί, διοικητή του τακτικού ιππικού σώματος, διορίστηκε συνταγματάρχης του ιππικού (1826). Από τότε πήρε μέρος σε πολλές επιχειρήσεις του σώματος του Φαβιέρου έως το τέλος του Αγώνα. Η απειθαρχία των συμπολεμιστών του και η όχι τακτική καταβολή των μισθών τον ανάγκασαν να αποχωρήσει από την υπηρεσία. Στην αρχή ιδιώτευσε στη Χίο και όταν ήρθε κυβερνήτης o Ιωάννης Καποδίστριας, εγκαταστάθηκε στο Ναύπλιο, όπου διορίστηκε επιθεωρητής του τακτικού στρατού (1829) και αργότερα φρούραρχος Ναυπλίου (1830). Μετά τη δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια η νέα κυβέρνηση τον προβίβασε στον βαθμό του στρατηγού για τις υπηρεσίες του στην Ελλάδα. Η Αντιβασιλεία όμως δεν αναγνώρισε τον προβιβασμό του και τον διόρισε φρούραρχο της Αίγινας με τον βαθμό του συνταγματάρχη (1833). Τον επόμενο χρόνο διορίστηκε φρούραρχος στο Μεσολόγγι. Με την ιδιότητά του αυτή κατέστειλε το κίνημα του συνταγματάρχη Ν. Ζέρβα (1837). Η Αντιβασιλεία αναγνώρισε τότε τον προβιβασμό του σε στρατηγό και τον διόρισε φρούραρχο στο Ναύπλιο. Το 1839 ο Α. νυμφεύτηκε τη Ζωή Μαυροκορδάτου. Πέθανε στην Ιταλία.